کیلیکیا
کیلیکیا (Cilicia)
(یا: کیلیکیه) ناحیه‌‌ای باستانی در آسیای صغیر و بخشی از ترکیه کنونی، بین کوه‌های توروس[۱] و دریای مدیترانه. به غرب آناتولی و اراضی شرقی بندرهای یونانی آسیای صغیر در ساحل دریاهای اژه و مرمره گفته می‌شد. کیلیکیا در ۵۴۷پ‌م با سقوط پادشاهی لیدی، به‌دست کوروش کبیر، ضمیمۀ امپراتوری هخامنشی شد و یکی از ساتراپ‌نشین‌های دوران داریوش اول هخامنشی (۵۲۲ـ۴۸۶پ‌م) بود. در دوران اشکانیان، کیلیکیا دولتی خودمختار تحت نظارت امپراتوری روم بود و بیشتر جمعیت آن یونانی بودند. این ناحیه زمانی ارمنستان صغیر[۲] نام داشت و در قرن ۱۵م ضمیمۀ امپراتوری عثمانی شد.