گزاره

گُزاره
در اصطلاح دستور زبان، خبری که دربارۀ نهاد جمله داده می‌شود. گزاره اصلی‌ترین قسمت جمله و دربردارندۀ فعل جمله است و از یک گروه فعلی تشکیل می‌شود که ممکن است گروه‌های قیدی و اسمی هم داشته باشد. مثال: «سعدی با نکته‌یابی خاص خویش، از خلال عبارتی موجز ما را متنبّه می‌سازد». جز «سعدی» که نهاد جمله است، بقیۀ جمله گزاره است. هستۀ گزاره فعل است. نیز ← قضیه