گلوله توپ منور

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گلولۀ توپ مُنوّر (star shell)
گلولۀ توپی شامل منوّر منیزیومی و چتر نجات. در جنگ جهانی اول برای روشن‌کردن میدان نبرد در عملیات شبانه به‌‌کار می‌رفت. چاشنی یا ماسورۀ آن به‌گونه‌ای تنظیم می‌شد که گلوله در هوا منفجر و منوّرِ مشتعل از آن خارج شود. منور پس از چند لحظه معلق‌ماندن در هوا، به‌آرامی پایین می‌آمد و در هنگام سقوط، اطراف خود را روشن می‌کرد. نگهبان‌ها با استفاده از منور، گشتی‌های دشمن یا نیروهای در حال نزدیک‌شدن را می‌دیدند. در حمله نیز از منوّر برای روشن‌کردن اهدافی استفاده می‌شد که قرار بود سلاح‌های پشتیبانی آن‌ها را زیر آتش بگیرند. از گلوله‌های منوّر رنگی نیز برای علامت‌دهی یا پیام‌رسانی استفاده می‌کردند؛ این گلوله‌ها حاوی تعداد متفاوتی نورافشان یا منوّر‌های رنگی بدون چتر بود که صِرفاً از هوا به زمین می‌افتاد و علایم یا پیام‌های بصری را انتقال می‌داد.