گوده احمد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گوده احمد ( ـ۹۰۳ق)

شاهزاده آق‌قویونلو، فرزند اوغورلو محمد و نوۀ اوزون‌حسن آق‌قویونلو. قامتی کوتاه و دست و پایی کوچک داشت و به‌همین دلیل او را گوده، به‌معنای کوتوله، لقب داده بودند. در دورۀ زمامداری رستم آق‌قویونلو، وی به دربار دولت عثمانی پناهنده شد. به دعوت برخی از فرماندهان آق‌قویونلو، احمد همراه قشون اهدایی سلطان عثمانی عازم تبریز شد و در ۹۰۲ق خود را جانشین رستم اعلام کرد. در جنگی که بین او و رستم درگرفت، گوده احمد پیروز شد. اولین کار او پس از پیروزی، کشتن حسین‌بیک علیخانی بود که وی را به سلطنت رسانده بود. این مسئله دشمنی سایر امرا را برانگیخت و در جنگی که در اطراف اصفهان درگرفت، به‌دست ایبه سلطان کشته شد.