یانیق تپه، محوطه باستانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یانیق تپّه، محوّطۀ باستانی

يانيق تپّه، محوّطه باستاني

در زبان آذربایجانی به‌معنی تپۀ سوخته. محوطه‌ای باستانی در شرق دریاچۀ ارومیه و در روستای تازه کَند شهرستان خُسروشَهر از توابع تبریز. در سال‌های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۱‌ش چارلز بِرنی از دانشگاه مَنچِستِر، یانیق تپه را کاوش کرد. یانیق تپه شاخص فرهنگ‌های حوضۀ شرقی دریاچۀ ارومیه و یکی از محوطه‌های باستانی شاخص فرهنگ عصر مفرغ قدیم در فلات ایران است. لایه‌های باستانی یانیق تپه معرّف دورۀ مس، دورۀ فرهنگی کورا ـ ارس و نیز عصر آهن میانی است. یانیق تپه در شرق تپه، گورستانی است که قدمت آن به دورۀ آهن میانی و حدود ۱۰۰۰پ‌م می‌رسد.