ریحان، یحیی (تهران ۱۲۷۲ـ ۱۳۶۳ش)

(نام اصلی: یحیی سمیعیان) شاعر و روزنامه‌نگار ایرانی. در ۱۵سالگی، با خانوادۀ خود به مشهد رفت و درس‌هایش را در کلاس هفتم مدرسۀ ملی خراسان پی گرفت. در همان سال، نخستین شعر او در روزنامۀ نوبهار مشهد به‌چاپ رسید. پس از پایان کلاس هفتم، به‌کار در ادارۀ دارایی خراسان پرداخت. پس از چهار سال، به تهران منتقل شد. در تهران نخست به عضویت مجمع دانشکده درآمد. از ۱۲۹۸، برای چهار سال نشریۀ گل زرد را منتشر کرد. در ۱۳۰۰، نشریۀ نوروز را انتشار داد که پس از دو شماره توقیف شد و به جرم نوشتن مقاله‌ای برضد سید ضیاءالدین مدنی در دارالمجانین بازداشت شد. پس از آن، از روزنامه‌نویسی دست کشید و بعدها از ایران رفت. پس از سفر به هندوستان و آرژانتین و اوروگوئه، در نیویورک ماندگار شد. از وی آثاری نیز در نشریه‌های نوبهار و خورشید (چاپ مشهد)، حکمت (چاپ قاهره)، حبل‌المتین (چاپ کلکته)، دانشکدۀ ایران، شفق سرخ، ارمغان، یغما، و آینده (چاپ تهران)، امان افغان (چاپ کابل) به‌چاپ رسیده است. از آثار اوست: دیوان ریحان؛ باغچۀ ریحان.