سقاف، عبدالرحمن بن عبیدالله

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سقاف، عبدالرحمن بن عبیدالله (سیئون 1992- سیئون 1956) Abd-AL- rahman Bin Obaid Allah Al- Saghaf


عالم، مورخ و مفتی یمنی. از آنجا که تمامی برادرانش مرده بودند پدرش به تحصیل او اهتمام ویژه‌ای داشت. خود به تعلیم او اقدام کرد و استادانی را برای آموزشش برگزید. در نتیجه‌ی برنامه‌ی آموزشی دقیق و فشرده‌ای که داشت در 25 سالگی استاد و خطیبی برجسته شد. با رهبران مسلمان در دیگر نقاط جهان ارتباط یافت و مقالات و شعرهایش در روزنامه‌های عربی مصر و دیگر مناطقی که حضرموتیان به آنجا مهاجرت کرده بودند منتشر می‌شد. سقاف در عین گرایش به آزاداندیشی، صراحت بیان و تاکید بر پرهیز از غلو و تعصب، نسبت به ارزش‌های دینی پایبند بود و بر آنها تاکید داشت. او تلاش‌های سیاسی گسترده‌ای جهت متوقف کردن نفوذ استعمار بریتانیا در جنوب یمن به خرج داد. از طریق فرمانده لشکر لحج با دولت خلافت عثمانی تماس گرفت و سعی کرد تا برای عثمانی از شیوخ قبایل و سلاطین یمن پیمان وفاداری بگیرد. این اقدام سقاف خشم اشغالگران انگلیسی را برانگیخت و او را به قتل و یا تبعید از وطن تهدید کردند. پس از عقب‌نشینی ترکان عثمانی از یمن، سقاف با امام یحیی ارتباط برقرار نمود و او را به آزادسازی جنوب کشورش از دست اشغالگران انگلیسی تشویق کرد. نامه‌ها و شعرهایی که بین او و امام یحیی مبادله شده در سال 1926 با عنوان الامامیات در مصر منتشر شد. بیشترین سفرهای سقاف از حضرموت به صنعاء و بالعکس، برای دیدار با امام یحیی بوده است. او در این سفرها در جامع کبیر صنعاء خطابه می‌خواند و همچنین برای جلوگیری از خونریزی میان امام یحیی و ملک عبدالعزیز آل سعود (پادشاه عربستان) پادرمیانی می‌کرد.

دیوان شعر سقاف در سه مجلد و در مصر منتشر شده است (1959). همچنین کتاب‌هایی از او در حوزه‌های کلام، فقه، ادبیات، نقد ادبی و تاریخ بر جای مانده که غالباً منتشر نشده‌اند.