اوروگویه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Uruguay)
11615500-2.jpg
اوروگویه
نام فارسی اوروگوئه
نام لاتین Uruguay
نظام سیاسی جمهوری چندحزبی با دو مجلس قانون‌گذاری
جمعیت  ۳,۳۵۶,۵۸۴ نفر
موقعیت ساحل شرقی نیم‌قارۀ امریکای جنوبی
پایتخت مونته ویدئو
تراکم نسبی (نفر در کیلومتر مربع) ۱۹
رشد سالانه (درصد) ۰.۳
شهرهای اصلی مونته‌ویدئو، کانِلونِس، کولونیا، مالدونادو، پایساندو و سالتو
زبان  اسپانیایی
دین مسیحیت
مساحت (کیلومتر مربع) ۱۷۶,۲۱۵

اوروگوئه (Uruguay)

اوروگوئه
اوروگوئه

موقعیت. جمهوری اوروگوئه در ساحل شرقی نیم‌قارۀ امریکای جنوبی، بین آرژانتین در غرب، برزیل در شمال و شرق، و اقیانوس اطلس و خلیج مونته ویدئو[۱] در جنوب قرار دارد. مساحت این کشور ۱۷۶,۲۱۵ کیلومترمربع است و شهر مونته ویدئو پایتخت آن است.

سیمای طبیعی‌. کشور اوروگوئه سرزمینی نسبتاً هموار است و تپه‌ماهورهایی که در دنبالۀ کوه‌های شرقی برزیل قرار گرفته‌اند،‌ ارتفاعات آن را تشکیل می‌دهند؛ تپۀ کاتدرال[۲]، با ارتفاع ۵۱۳ متر در جنوب شرقی کشور، بلندترین نقطۀ اوروگوئه محسوب می‌شود. رودخانۀ نگرو[۳] که از شمال شرقی به‌سوی جنوب‌ غربی روان است، سراسر آن را می‌پیماید و رودخانۀ اوروگوئه آن را از کشور آرژانتین جدا می‌کند. علاوه‌بر رودهای مزبور، رودخانه‌های کوچک بسیار دیگری نیز در این کشور جاری‌اند و دریاچه‌های متعددی که اغلب در شرق و نیز در جلگه‌های ساحلی آن جای دارند، دیگر عوارض آبی اوروگوئه را تشکیل می‌دهند. دریاچۀ لاگوا میریم[۴] در شرق، که درازای آن به ۱۷۴ کیلومتر می‌رسد، این سرزمین را از دنبالۀ‌ جنوبی کشور برزیل جدا می‌کند و دریاچۀ مصنوعی اِمبالسِه دِل ریو نِگرو[۵]، که با بستن سد بر روی رودخانۀ نگرو پدید آمده است، بزرگ‌ترین دریاچۀ درون‌بومی آن به‌شمار می‌آید. پلاژها یا دریاکنارهای این کشور از شن نرم و ماسه پوشیده شده و به‌سبب اعتدال و لطافت هوا استراحتگاه‌های بسیار مناسبی‌ را تشکیل داده‌اند. احداث تأسیسات گرمابرقی (ترموالکتریک) در کشور برزیل، موجب افزایش جمعیت نواحی شمالی کشور شده و آلودگی رودخانه‌ها و جویبارها با پساب‌های صنعتی، از تهدیدهای زیست‌محیطی آن محسوب می‌شود. کشور اوروگوئه به نوزده استان تقسیم شده و مونته‌ویدئو کانِلونِس[۶]، کولونیا[۷]، مالدونادو[۸]، پایساندو[۹]، و سالتو[۱۰] از شهرهای مهم آن هستند. اقلیم اوروگوئه معتدل مرطوب است و بارندگی‌‌های آن به فصل خاصی منحصر نیست و سراسر سال، به‌ویژه ماه‌های اسفند تا خرداد، را شامل می‌شود. میانگین دمای شهر مونته‌ ویدئو در دی‌ماه ۲۲ درجۀ سانتی‌گراد و در تیرماه دَه درجۀ سانتی‌گراد است و میانگین بارندگی آن به ۹۵۰ میلی‌متر می‌رسد. پوشش گیاهی کشور اوروگوئه اغلب از نوع علف‌های بلند پامپاس[۱۱] است و حیات ‌وحش متنوع، آن که در دهه‌های اخیر رو به کاستی نهاده، شامل آرمادیلو[۱۲]، کاپیباراس[۱۳]، انواع پرنده، و ماکیان وحشی است.

اقتصاد. دامداری پایه‌های اصلی اقتصاد اوروگوئه است و پرورش گاو و گوسفند در درجۀ اول اهمیت قرار دارد و گوشت، پشم، پوست و دیگر فرآورده‌های دامی اقلام عمدۀ صادراتی آن را تشکیل می‌دهند. کشت غلّات، کتان، برنج، چغندرقند، مرکبات، نیشکر، سیب‌‌زمینی، انگور، و دانه‌های آفتابگردان در ردیف دوم اهمیت قرار دارند. منابع و ذخایر زیرزمینی اوروگوئه چندان غنی نیست، ولی صنعت آن در حال توسعه و رشد است و مواد اولیه و سوخت مهم‌ترین قلم‌های وارداتی آن محسوب می‌شوند. تولید مواد غذایی و منسوجات و مواد شیمیایی نیز در اقتصاد این کشور از اهمیت خاصی برخوردارند. شبکۀ راه‌های اوروگوئه کمیّت و کیفیت خوبی دارند و صنعت گردشگری آن به سرعت در حال ترقی و توسعه است. وسعت جنگل‌های اوروگوئه به ۸۱۴هزار هکتارمی‌رسد و حجم چوب تولیدشدۀ آن به حدود ۷میلیون متر مکعب بالغ می‌شود. تولید گوشت بسته‌بندی‌شده، روغن تصفیه‌شده، سیمان، کفش، نوشابه، چرم، منسوجات، مواد شیمیایی، شکر، اتومبیل، و سیگار بخشی از فعالیت‌های صنعتی این کشور را تشکیل می‌دهند.

حکومت و سیاست. نظام حاکم بر اوروگوئه جمهوری چندحزبی با دو مجلس قانون‌گذاری است؛ مجلس سنای آن از ۳۱ عضو و مجلس نمایندگان آن از ۹۹ عضو تشکیل شده و اعضای هر دو مجلس با آرای عمومی برای پنج سال انتخاب می‌شوند و رهبر یا نمایندۀ حزب حائز اکثریت سمت ریاست‌جمهوری کشور را برعهده می‌گیرد؛ دورۀ ریاست‌جمهوری آن نیز پنج سال است و تشکیل هیئت دولت از وظایف رئیس‌جمهور محسوب می‌شود.

مردم و تاریخ. جمعیت اوروگوئه حدود ۳,۳۵۶,۵۸۴ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به ۱۹ نفر در کیلومتر مربع می‌رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور ۰.۳ درصد است و اسپانیایی‌ها و ایتالیایی‌تباران ۸۸.۵ درصد از جمعیت آن را تشکیل می‌دهند. حدود ۶۰ درصد از مردم آن پیرو کلیسای کاتولیک روم‌اند و ۹۲ درصدشان در شهرها زندگی می‌کنند. زبان رسمی این کشور اسپانیایی است و میانگین امید به زندگی در اوروگوئه ۷۴ سال است و ۹۸ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. نخستین بومیان و ساکنان اوروگوئه اقوام رشید و سرسخت چاروئا[۱۴] بودند که در مقابله با کاشفان اولیۀ اسپانیایی قرن ۱۶ سرسختانه مقاومت کردند و آنان را به‌عقب راندند. پرتغالی‌ها در ۱۶۸۰ از برزیل و مرزهای شمالی به این سرزمین وارد شدند و اسپانیایی‌ها نیز در ۱۷۲۶ شهر مونته ویدئو را در ساحل جنوبی آن بنا نهادند و آن‌جا را پایگاه دریایی نایب‌السلطنۀ خود در بوئنوس آیرس[۱۵] کردند. اوروگوئه بعدها به یکی از ایالت‌های فدرال آرژانتین مبدل شد و در ۱۸۱۶ به تصرّف پرتغال درآمد، و تا ۱۸۲۳ در تصرّف آنان باقی ماند و در آن سال به یکی از استان‌های برزیل مبدّل شد. تلاش مردم اوروگوئه برای کسب استقلال در ۱۸۲۵ به نتیجه رسید و سرزمین مزبور در ۲۵ اوت همان سال استقلال خود را رسماً اعلام داشت. اوروگوئه با وجود جنگ‌های متعدد داخلی و خارجی به مرور در ردیف پیشرفته‌ترین کشورهای امریکای جنوبی جا گرفته است. 

 


  1. Monte Video
  2. Cathedral
  3. Negro
  4. Lagoa Mirim
  5. Embalse Del Rio Negro
  6. Canelones
  7. Colonia
  8. Maldonado
  9. Paysandu
  10. Salto
  11. Pampas
  12. Armadillos
  13. Capybaras
  14. Charrua
  15. Buenos Aires