افق
اُفُق (horizon)
دید ناظر در سطح دریا یا دشت مسطح. این حد، وقتی ناظر در دریا باشد، در ارتفاع ۱.۵متری بالاتر از سطح دریا، مساحتی حدود ۵ کیلومتر بوده و وقتی ناظر در خشکی باشد، در ارتفاع ۳۰۰متری، مساحتی حدود ۶۵ کیلومتر است. همچنین این اصطلاح در اخترشناسی، دایرۀ عظیمی است که بخش مشهود آسمان را از بخشی جدا می‌کند که به‌علت وجود زمین از دید پنهان مانده است.