انتصاف
اِنتِصاف
(در لغت به‌معنی دادستدن و دادخواهی) در اصطلاح کلام معتزله و امامیه، از فروع اصل عدل. یعنی خداوند داد تمام ستمدیدگان را از ستمگران و حق مظلومان را از ظالمان یا کسانی که آماده‌اند و باید به جبران ظلم ظالمان اقدام کنند (مانند سرپرست غیرمکلف یا صاحب حیوان) می‌ستاند و عوض درد و رنج‌هایی را که مظلوم ستمدیده کشیده است بدو می‌رساند.