انلیل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اِنْلیل (Enlil)

(یا: اِلّیل[۱]) در اساطیر بابلی و سومری، رئیس محکمۀ آسمانی و خدای طوفان و هوا و بعدها خشکی. در نتیجۀ آمیزش آن[۲]، خدای آسمان، و کی[۳]، الهۀ زمین، به‌وجود آمد و به اتفاق دو خدای دیگر، آنو[۴] و ائا[۵]، قدیمی‌ترین و مقتدرترین مثلث خدایان را تشکیل داد. بزرگ‌ترین سلاحش سیل بود. بر طبق نوشتۀ یک ستون سنگی در اور[۶]، انهدام شهر بر اثر طوفان کار او بود. پرستشگاه اصلی انلیل در نیپور[۷] (نیفر[۸] یا نوفار[۹] فعلی) بود که تا ظهور مسیحیت پابرجا بود. در دورۀ متأخّر نجوم بابلی، راه انلیل[۱۰] را همان صورت فلکی «دب اکبر[۱۱]» می‌دانستند.

 


  1. Ellil
  2. An
  3. Ki
  4. Anu
  5. Ea
  6. Ur
  7. Nippur
  8. Niffer
  9. Nuffar
  10. Way of Enlili
  11. Ursa Major