تشعیث

تَشعیث

(در لغت به‌معنی آشفتن) اصطلاحی در عروض. از زحاف‌های عروضی، و آن حذفِ یکی از دو متحرک در وتدِ مقرون است؛ چنان‌که «ع» از «فاعلاتن» بیفتد و، به‌جای «فالاتن» باقی‌مانده، «مفعولن» گذارند. رکن تحت زحاف تشعیث را مُشّعَّث نامند.