جرمایی
جَرْمایی
طایفۀ مغول ایران، از طوایف چادرنشین کرمان در قرن ۷ تا ۹ق. این مردم به‌همراه اوغانیان و به درخواست جلال‌الدین سیورغتمش، حاکم کرمان، از جانب دولت ایلخانی ایران در نواحی دوردست جنوبی کرمان استقرار یافتند و در زمانی کوتاه به یکی از نیروهای اجتماعی بزرگ کرمان تبدیل شدند. اینان به‌اتفاق اوغانیان بارها به جنگ و گریز با حکومت کرمان برخاستند و پس از استقرار دولت مظفری در کرمان، به‌رغم وصلتی که میان مغولان و امیرمبارزالدین محمد صورت گرفت، غالباً با آن دولت در جنگ بودند. جرمایی‌ها در عین حال یکی از منابع تأمین قوای جنگی دولت مظفری بودند و به همین سبب، امیر مبارزالدین محمد و جانشینانش از نابودی آنان خودداری داشتند و می‌کوشیدند که با ایجاد وصلت با آنان، همراهی و اطاعت آنان را جلب کنند.