راجه
راجِه (rajah)
(یا: راج، برگرفته از واژۀ سانسکریت راجان به‌معنی پادشاه) عنوانی که هندوها به پادشاهان و شاهزادگان هندی می‌دادند. بعدها به حاکمان جزء و رؤسای قبایل نیز راجه گفته می‌شد. این عنوان غالباً دربارۀ حاکمان و رؤسای قبایل در مالزی نیز به‌کار رفته است. عنوان مهاراجه (پادشاه بزرگ) گاهی دربارۀ شاهزادگان هندی در دورۀ سلطۀ انگلستان بر آن کشور به‌کار می‌رفت.