زهر
زُهَر (Zohar)
(در عبری به‌معنی «کتاب شُکوه») متن عرفانی اصلی دین یهود، گفتاری بر اسفار خمسه به زبان آرامی به قلم قبّالایی اسپانیایی، موسای لئونی[۱] (ح۱۲۷۰ـ۱۳۰۰م). این متن دربردارندۀ نظریات عرفانی دربارۀ خلقت نخستین آدمیان، تأملات اخلاقی دربارۀ ماهیت نفس، دعا، و مانند آن، و همچنین قصص بسیار است. زهر را مهم‌ترین متن قبّاله[۲] می‌دانند.