شدت درخششی

شدّت درخششی (luminous intensity)

کمیت نور مریی گسیل‌شده در یکای زمان از یکای زاویۀ فضایی. یکای کمیت نور جاری از منبع در هر ثانیه (توانِ درخششی یا شارِ درخششی) لومَن نام دارد. لومن را بر‌مبنای حسن بینایی می‌سنجند. چشم انسان به نوری با طول موج ۵۵۵ نانومتر بیشترین حساسیت را دارد. در این طول موج، توانِ تابش یا شارِ تابشی (کارایی درخششی) ۶۸۵ لومن بر وات است، در‌حالی‌که در طول موج‌های دیگر، کارایی درخششی کمتر است. یکای شدت درخششی یک لومن بر اِستِرادیان است. استرادیان یکای زاویۀ فضایی است و نقطه‌ای که با سطحی کروی احاطه شده باشد، دارای زاویۀ فضایی π ۴ استرادیان است. یکای شدت درخششی را شمع جدید یا کاندلا نیز می‌نامند که همان لومن بر استرادیان است.