طبری، ابوالطیب (آمل ۳۴۸ـ بغداد ۴۵۰ق)

طَبَری، ابوالطیِّب (آمل ۳۴۸ـ بغداد ۴۵۰ق)
فقیه و قاضی شافعی ایرانی. تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز، و در بغداد نزد کسانی چون ابوالحسن دارقُطنی و ابوحامد اسفراینی کامل کرد. تا پایان عمر در بغداد بود و به تدریس و قضاوت در محلۀ کرخ اشتغال داشت. ابواسحاق شیرازی و خطیب بغدادی از شاگردان او بودند. بنا به روایتی، در اصول، فقه، منطق و عقاید آثار بسیاری نوشته است. از آثار اوست: المنهاج؛ التعلیقةالکبری فی الفروع؛ شرحی بر الفروع ابن حداد شافعی؛ شرحی بر المختصر مزنی؛ المخرج فی الفروع.