مسرور طالقانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مَسرور طالقانی (نیمۀ اول قرن ۵ق)
(یا: مسرور خراسانی) شاعر ایرانی. از مردم ناحیۀ طالقان در شمال افغانستان کنونی و هم‌روزگار محمود و مسعود غزنوی بود. عوفی در لبا‌ب‌الالباب نوزده بیت از اشعار او را آورده که دو قطعۀ دوبیتی و یک قصیده در مدح احمدبن حسن میمندی است. نخستین شاعر فارسی‌گوی است که در شعر خود از لیلی و مجنون سخن گفته است.