معراج
مِعراج
در اصطلاح علم کلام و تفسیر به معنی فرابردن حضرت رسول (ص) به آسمان‌ها. لفظ معراج در قرآن ذکر نشده؛ ولی با تعبیر إسراء (سیر دادن شبانه) از آن یاد شده است. خداوند در آیۀ اول سورۀ إسراء این واقعه را این‌گونه توصیف می‌کند: «پاکا کسی که بنده‌اش را شبی از مسجدالحرام تا مسجدالاقصی که پیرامون آن را برکت بخشیده‌ایم، سیر داد تا به او نمونه‌هایی از آیات خویش را نشان دهیم ...». در روايات آمده است که پیامبر این سفر را با مرکبی مخصوص به نام بُراق و به راهنمایی جبرئیل انجام داد و پس از آن به همۀ آسمان‌ها رفت و به مشاهدۀ اسرار الهی ازجمله سدرةالمنتهی، عرش، بهشت و دوزخ نائل شد که ذکر آن در حدیث معراجیه آمده است. در این‌که این سفر فقط روحانی بوده یا روحانی و جسمانی، بحث‌های فراوانی میان مذاهب گوناگون اسلامی درگرفته است.