نصاب

نِصاب

(جمع نَصَب، به‌معنی اصل و مرجع) در اصطلاح فقهی، مقدار معیّنی که به آن واجب تعلق می‌گیرد. این اصطلاح در مسائلی مانند زکات به‌کار می‌رود؛ برای مثال نصاب طلا ۲۰ مثقالِ شرعی است و به کمتر از آن زکات تعلق نمی‌گیرد.