نعمت فسایی، محمود (فسا ۱۲۷۱ـ تهران ۱۳۴۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نِعْمَت فَسایی، محمود (فسا ۱۲۷۱ـ تهران ۱۳۴۲ق)
(یا: فسایی شیرازی) شاعر و صوفی ایرانی. نسبش به سید علی‌خان شیرازی، صاحب شرح الصحیفةالسجادیة، می‌رسد. در شیراز بالید و سپس به هند، مصر، عثمانی، خراسان و ماوراءالنهر سفر کرد. در سیر و سلوک از نورعلی‌شاه پیروی می‌کرد و با نایب‌الصدر شیرازی، مؤلف طرایق‌‌الحقایق، نشست‌وبرخاست داشت. او در شعر، به‌ویژه در ساختن مادۀ تاریخ ماهر بود. از آثارش: بدیع‌التواریخ در ماده تاریخ مرگ برخی از پیشینیان و هم‌روزگارانش؛ چارمینو (۱۳۳۱ق)؛ گنج زر که نام دیوان اشعارش است (۱۳۳۰ق).