هرمیت، شارل (۱۸۲۲ـ۱۹۰۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Shahraabi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

هِرْمیت، شارْل (۱۸۲۲ـ۱۹۰۱)(Hermite, Charles)

هِرْميت، شارْل

(در اصل، ارمیت) ریاضی‌دان فرانسوی. سهم مهمی در پیشبرد نظریۀ فرم‌های جبری[۱]، نظریۀ حسابی فرم‌های درجۀ دوم[۲]، و نظریه‌های توابع بیضوی[۳] و توابع آبلی[۴] داشت. بیشتر دستاوردهای هرمیت، به‌خصوص راه حل او برای معادلۀ درجۀ پنجم[۵] با استفاده از توابع پیمانه‌ای بیضوی[۶]، و اثبات او از متعالی بودن[۷] عدد e، بسیار بدیع و ابتکاری بودند. در دیوز[۸]، واقع در ایالت لورن[۹]، زاده شد و در اِکول پلی‌تکنیک[۱۰] پاریس درس خواند. در ۱۸۶۹، استاد دانشسرای ‌عالی[۱۱] شد و در ۱۸۷۰، به سوربون[۱۲] رفت. از ۱۸۴۷ تا ۱۸۵۱، در زمینۀ نظریۀ حسابی فرم‌های درجۀ دوم و استفاده از متغیرهای پیوسته[۱۳] تحقیق می‌کرد. سپس، از ۱۸۵۴ تا ۱۹۶۴، به نظریۀ ناورداها[۱۴] پرداخت. در ۱۸۷۳، فرم‌های هرمیتی[۱۵] (تعمیم مختلطی[۱۶] از فرم‌های درجۀ دوم) و چندجمله‌ای‌های هرمیتی[۱۷] را به‌‌دست داد. در همین سال، نشان داد که e، پایۀ لگاریتم طبیعی[۱۸]، متعالی است. اعداد متعالی[۱۹] یا غیرجبری عددهایی حقیقی[۲۰] یا مختلط‌اند[۲۱] که ریشۀ معادلۀ جبری نیستند. در ۱۸۷۲ و ۱۸۷۷، معادلۀ دیفرانسیل لامه[۲۲] و در ۱۸۷۸، معادلۀ درجۀ پنجم توابع بیضوی را حل کرد.

 


  1. theory of algebraic forms
  2. the arithmetical theory of quadratic forms
  3. theories of elliptic functions
  4. Abelian functions
  5. quintic equation
  6. elliptic modular functions
  7. transcendence
  8. Dieuze
  9. Lorraine
  10. École Polytechnique
  11. École Normale Supérieure
  12. Sorbonne
  13. continuous variables
  14. theory of invariants
  15. Hermitian forms
  16. complex generalization
  17. Hermitian polynomials
  18. base of natural logarithms
  19. transcendental numbers
  20. real numbers
  21. complex numbers
  22. Lamé differential equation