هند شاهزادگان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Shahraabi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

هِند شاهزادگان (India of the Princes)

در دوران استعمار بریتانیا، راجگان و شهریاران بر ۵۶۲ امیرنشین هند حکومت می‌کردند. مساحت مجموع متصرفات ۱,۸۵۴,۳۴۷ کیلومتر مربع (۴۵ درصد از کل مساحت هند پیش از تقسیم) و جمعیت آن بالغ بر ۹۳ میلیون ‌نفر بود. در زمان تقسیم هند در ۱۹۴۷ دولت بریتانیا به شهریاران استقلال داد؛ ولی به آنان توصیه کرد که به هند یا پاکستان بپیوندند. در ۱۹۴۷ـ۱۹۵۰ همه به ‌استثنای کشمیر در یکی از این دو کشور ادغام شدند. امیرنشین‌ها بیشتر هندو و حکمران آنان عمدتاً راجپوت[۱] بودند. در قرن ۱۶، که مسلمانان به هند حمله کردند، موقعیت جغرافیایی سرزمین‌های راجپوت در صحرای شمال‌ غربی هیمالایا و در ارتفاعات مرکزی آن‌ها را از این حمله مصون نگه‌داشت. با فروپاشی امپراتوری مغول هند، سرکردگان سپاهیان مزدور، کشورهای امیرنشین تازه‌ای را تأسیس کردند؛ مانند بارودا[۲]، حیدرآباد، گوالیور[۳]، ایندور[۴]، بوپال[۵]، پاتیالا[۶]، بهاوالپور[۷]. امیرنشین‌های غیر راجپوت نیز عبارت بودند از میسور، تراوانکور[۸]، و کوچین[۹].

 


  1. Rajput
  2. Baroda
  3. Gwalior
  4. Indore
  5. Bhopal
  6. Patiala
  7. Bahawalpur
  8. Travancore
  9. Cochin