پاگانینی ، نیکولو (۱۷۸۲ـ۱۸۴۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

پاگانینی‌، نیکولو (۱۷۸۲ـ۱۸۴۰)(Paganini, Niccolo)

ویولن‌نواز و آهنگ‌ساز ایتالیایی. در ۹سالگی تک‌نواز کنسرت بود. با تکنیک حیرت‌انگیزی که داشت، برای آفریدن رپرتوآر مدرنی از تکنیک‌های مهارتی، به زبان محلی و زبان کولی‌ها روآورد. عیاشی، زندگی عاشقانه بی‌بندوبار، و قدرت شگفت‌انگیز در بیانگری هنری بر روی ساز ویولن حتی ویولنی با یک سیم، به شایعاتی دربارۀ سرسپردگی او به شیطان دامن زدند. ازجمله ساخته‌های اوست: شش کنسرتو و سونات‌ها و واریاسیون‌های مختلف برای ویولن و ارکستر، سونات‌هایی برای ویولن و گیتار، و کوآرتت‌های گیتار. پدر پاگانینی نواختن گیتار و ویولن را به او آموخت. پس از آن تحت تعلیم ویولن‌نواز تئاتر، آنتونیو چروتو[۱]، و مائسترو دی کاپلای کلیسای جامع، جاکومو کوستا[۲]، قرار گرفت. در کار آهنگ‌سازی از راهنمایی‌های فرانچسکو نتچو[۳] بهره‌مند شد و در ۱۷۹۵ پدرش او را نزد آلِساندرو رولا[۴] ویولن‌نواز در پارما[۵] فرستاد. در دوران اقامت در این شهر از گاسپارو گیرتی[۶] نیز درس ‎آهنگ‌سازی می‌گرفت، و در ۱۷۹۷ نخستین گشت هنری حرفه‌ای خود را برگزار کرد، و به‌سبب استادی‌اش در تکنیک و شخصیت متظاهرانه‌اش بر روی صحنه شهرتی زودهنگام به‌دست آورد. پس از آن آوازۀ وی روز‌به‌روز بیشتر شد. در ۱۸۳۴ در پاریس از برلیوز[۷] دعوت کرد تا یک اثر کنسرتی برای ویولا بسازد؛ نتیجۀ این دعوت اثر هارولد در ایتالیا[۸] بود، اما پاگانینی هرگز آن را ننواخت. ازجمله آثار اوست: شش کنسرتوی ویولن (۱۸۱۵ـ۱۸۳۰؛ اپوس هفت همراه با روندو آلا کامپانلا[۹])؛ واریاسیون‌ها (شامل واریاسیونی برمبنای خدایا شاه را حفظ کن[۱۰]) و قطعات کنسرتی برای ویولن و ارکستر؛ سه کوآرتت زهی با یک بخش برای گیتار؛ دوازده سونات برای ویولن و گیتار؛ ۲۴ کاپریچو (اتود) برای تک‌نوازی ویولن.

 

 


  1. Antonio Cervetto
  2. Giacomo Costa
  3. Francesco Gnecco
  4. Alessandro Rolla
  5. Parma
  6. Gasparo Ghiretti
  7. Berlioz
  8. Harold en Italie
  9. Rondo alla campanella
  10. God Save the King