پگاسوس
پگاسوس (Pegasus)
در اساطیر یونان، اسبی بالدار. چون پرسئوس[۱]، پهلوان افسانه‌ای، سرِ مدوسا[۲]ی گورگون[۳] را قطع کرد از خون او پگاسوس بیرون جست. بلروفون[۴] هنگام نبرد با خیمرا[۵] بر پشت او سوار بود؛ پگاسوس بعدها به صورتی فلکی تبدیل شد. پگاسوس را نماد نبوغ شعری نیز می‌دانستند. گفته می‌شد که هیپوکرنه[۶]، چشمۀ موزها[۷] در کوه هلیکون[۸]، براثر ضربۀ سم او به‌وجود آمده است.