ابراهیم تیموری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابراهیم تِیموری (۸۴۳ـ۸۶۳ق)

(یا: میرزا ابراهیم تیموری) از شاهزادگان تیموری. پسر علاءالدوله بن بایسنقر تیموری بود و مدت کوتاهی فرمانروای هرات و بخش‌هایی از خراسان بود. اختلاف پدر و عمویش، ابوالقاسم بابر، باعث بروز جنگ بین او و بابر شد. پس از مرگ بابر (۸۶۱ ‌ق) پسر خردسالش، میرزا شاه محمود بر تخت سلطنت نشست و ابراهیم با میرزا شاه محمود به جنگ برخاست و او را شکست داد و به تعقیب او پرداخت، لیکن در استراباد از جهانشاه قراقویونلو شکست خورد (۸۶۲‌ق). ابراهیم همراه پدر که بابر او را نابینا کرده بود به جنگ و گریز پرداخت و از سلطان ابوسعید بهادر شکست خورد. دوباره با پدرش به هرات دست یافت ولیکن رابطۀ پدر و پسر به‌سردی گرایید. دگربار با هم متحد شدند و با حمایت میرزا سنجر گورکانی به جنگ بهادرخان رفتند و شکست نصیب آن‌ها شد. بعد از این واقعه، از پدر جدا شد و راهی مشهد گردید و در راه به بیماری درگذشت. پیکرش را در مسجد گوهرشاد بیگم هرات به خاک سپردند.