سنجر گورکانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَنجر گورکانی ( ـ۸۶۳ق)

(مشهور به: میرزا سنجر و ملقب به معین‌الدین) از شاهزادگان تیموری. وی فرزند احمد بن ابوالفتح و از نوادگان میرزا عمر شیخ پسر امیرتیمور بود. در آغاز ولایتدار فارس بود، اما از برابر یورش ترکمانان قراقویونلو، به خراسان گریخت و به ابوالقاسم بابر پناه برد و از توجه وی برخوردار شد. در ۸۷۵ق با کمک او کرمان را گشود. درپی آن در ۸۶۱ق در مرو به تخت شاهی برآمد و اعلان استقلال کرد. وی سرانجام در جنگی که میان او و سلطان ابوسعید گورکانی در جایی میان مرو و سرخس درگرفت، به‌قتل رسید.