ابوعلی بن الیاس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوعلی بن الیاس ( ـ۳۵۶ق)

(یا: ابوعلی محمد بن الیاس) امیر، حاکم‌ و سردار سامانی‌. سامانیان ابوعلی را مدتی‌ حاکم‌ همدان‌ کردند. امیرنصر سامانی‌ بر وی‌ خشم‌ گرفت و دستور حبس‌ وی‌ را داد، اما با شفاعت‌ ابوالفضل‌ بلعمی‌ از زندان‌ آزاد شد. چندی‌ بعد مأمور ابوبکر چغانی‌ در گرگان‌ شد. پس‌ از شورش‌ یحیی‌ و برادرانش‌ به‌ آن‌ها پیوست‌ و در نیشابور به‌ نام‌ یحیی‌ خطبه‌ خواند. وقتی‌ امیرنصر سامانی‌ دوم‌ به‌ نیشابور لشکر کشید، ابوعلی‌ به‌ دنبال‌ فرصتی‌ برای‌ فرار از انتقام‌ وی‌ می‌گشت‌ و چون‌ کرمان‌ را شهری‌ پر هرج‌ و مرج‌ و فاقد حاکمیت‌ مستقل‌ دولتی‌ دید، آهنگ‌ آن‌ سامان‌ کرد و بر شهر چیره‌ شد. پسرش‌، الیسع،‌ با عده‌ای‌ از لشکریان‌ بر وی‌ شورید. ابوعلی‌ ناچار به بخارا رفت و چندی پس از عزیمت در آن‌جا درگذشت.