بهرامی، فرج الله (۱۲۶۱ـ۱۳۳۰ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بهرامی، فرج‌الله (۱۲۶۱ـ۱۳۳۰ش)

(ملقب به: دبیر اعظم) رئیس دفتر رضاشاه پهلوی در اوایل قدرت و سلطنت او، فرزند محمدعلی‌خان تفرشی پزشک ساکن تبریز. در ۱۳۰۰ش هنگام لشکرکشی سردار سپه به گیلان برای نبرد با میرزا کوچک‌خان و سفر به خوزستان برای سرکوبی شیخ خزعل، همراه رضاخان بود. در خلع سلسلۀ قاجار و جانشینی رضاخان فعالیت داشت. در ۱۳۰۴ش از تبریز به عضویت اولین مجلس مؤسسان برای خلع قاجار از سلطنت انتخاب گردید. در ۱۳۰۶ش در دولت مخبرالسلطنه هدایت وزیر پست و تلگراف شد، اما سال بعد مورد خشم شاه قرار گرفت و سرپرستی محصلان اعزامی به اروپا را عهده‌دار گردید و پس از بازگشت از اروپا استاندار فارس و اصفهان شد. در ۱۳۱۳ش و همزمان با کنگرۀ هزاره فردوسی استاندار خراسان گردید و سال بعد به بروجرد تبعید شد. بهرامی در ۱۳۱۹ش به جرم تماس با سفارت آلمان زندانی شد. وی پس از شهریور ۱۳۲۰ش به زندگی ادبی روی آورد و به روزنامه‌نگاری پرداخت. حاصل سفرهای بهرامی به همراه رضاخان سفرنامۀ خوزستان (به قلم بهرامی) است که به نام رضاشاه به‌چاپ رسید.