سراج، سید حسام الدین
سراج، سِید حسامالدین (اصفهان ۱۳۳۷ش - )
| سِید حسامالدین سراج | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1337ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رشتۀ معماری در تهران و لندن |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| آثار | نینوا (1 و 2)؛ شمسالضحی؛ باغ ارغوان |
| گروه مقاله | موسیقی |
خوانندۀ موسیقی ایرانی. آواز اصیل را به تشویق پدرش آغاز کرد و از محضر استادانی چون محمدرضا شجریان بهره برد و نزد فرامرز پایور نوازندگی سنتور را نیز فرا گرفت. فعالیت او از سالهای ۱۳۵۷ـ۱۳۵۸ش مقارن با پیروزی انقلاب اسلامی، آغاز شد و در سالهای جنگ ایران و عراق (۱۳۵۹ـ۱۳۶۷ش) با ساخت و اجرای نغمهای در دستگاه همایون (با شعرِ حمید سبزواری با عنوان «همپای جلودار») شهرت و محبوبیتی فراگیر یافت و همزمان در واحد موسیقی حوزۀ هنری سازمان تبلیغات اسلامی، تعدادی آلبوم همراه با تارنوازی و آهنگسازی محسن نفر، تولید شد که نام سراج را بهعنوان خوانندهای صاحب لحن خاص به جامعۀ موسیقی شناساند. تحصیلات او در رشتۀ معماری در تهران و لندن بود. وی طی سالهای بعد از انقلاب، با برگزاری کنسرت و انتشار آلبوم، فعالیت مستمر موسیقایی داشته است. از آثارش آلبومهای نینوا (۱ و ۲)؛ شمسالضحی؛ باغ ارغوان؛ شرح فراق؛ یاد یار (به یاد امام خمینی (ره)، همراه با آهنگسازی و تار محسن نفر)؛ وداع (همراه با رامین کاکاوند)، آینه و آه (همراه با محمدجواد ضرابیان) در خور ذکرند.