محمدجواد ضرابیان
| محمدجواد ضرابیان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 11 اسفند 1329ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز و نوازندهی سنتور و پیانو |
| سبک | سنتی |
| آثار | عطر سوسن (علیرضا افتخاری)، نسیم وصل (همایون شجریان)، ناز نگاه (علیرضا افتخاری)، حدیث عشق (رضا رضایی)، شوق دوست (همایون شجریان)، زیباترین (علیرضا افتخاری) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | چهارمین دورهی جشنوارهی موسيقی فجر (1367) در فنّ نوازندگی سنتور و آهنگسازی |
محمدجواد ضرابيان (تهران 11 اسفند 1329ش- )
آهنگساز و نوازندهی ایرانی سنتور و پیانو. پس از گذراندن دورههای مقدماتی موسیقی، سنتور را در مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی سنتی نزد داريوش صفوت و موسيقی كلاسيک (هارمونی، اركستراسيون و كنترپوان) را نزد محمدتقی مسعوديه فراگرفت. او همچنين نوازندگی پيانو را نزد فرمان بهبود یاد گرفته است.
ضرابیان از اواسط دههی 1360ش فعاليت گروهی خود را با گروه سماع، بهعنوان سرپرست و آهنگساز آغاز و به همراهی این گروه كنسرتهای بسياری را در داخل كشور اجرا كرده است. او در چهارمین دورهی جشنوارهی موسيقی فجر (1367ش) به عنوان سرپرست گروه سماع، در فنّ نوازندگی سنتور و آهنگسازی، موفق به دريافت مدال طلا و ديپلم افتخار شده است.
ضرابیان در اجرا و ساخت تعدادی از آهنگهایش از ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر سازهای ملی کمک گرفته. موسيقی ضرابیان بيشتر ملوديک است تا هارمونيک و از اركستراسيونی با تركيب متعادل سازهای ايرانی و غير ايرانی بهره میگيرد. محمدجواد ضرابيان هماكنون در كشور كانادا اقامت دارد.
او چند کتاب در زمینهی موسیقی تألیف کرده است که از آن جمله به «قطعاتی برای پيانو» و «قطعاتی برای سنتور» میتوان اشاره کرد.
تعدادی از آلبومهای موسیقی: عطر سوسن (علیرضا افتخاری)، نسیم وصل (همایون شجریان)، ناز نگاه (علیرضا افتخاری)، حدیث عشق (رضا رضایی)، شوق دوست (همایون شجریان)، زیباترین (علیرضا افتخاری)، صورتگر نقاش (علی جهاندار)، آینه و آه (حسامالدین سراج)، با ستارهها (همایون شجریان)، خرقه سوخته (رضا رضایی) و طبیب دل (سیامک شجریان).