مدرسه سلطانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مدرسۀ سلطانی
در کاشان از دورۀ قاجار. در دورۀ فتحعلی‌شاه ساخته شد. به آن مدرسه شاه نیز می‌گویند. معماری آن ملهم از معماری مدرسه‌های چهارباغ و صدر اصفهان است. سردر و جلوخان آن کاشی‌کاری شده و اشعار کتیبۀ سردر آن را فتحعلی‌خان صبای کاشانی ملقب به ملک‌الشعرا سروده است. صحن و سرای وسیع آن ۵۲ حجره، دو تالار بزرگ تدریس و اجتماعات، یک ایوان بزرگ و مجلل مزیّن به کاشی‌های رنگین با نقش گل و بوته، یک حوض بزرگ هشت گوش و شش باغچه به اضافۀ چهار حیاط خلوت و سه سرداب با بادگیرهای گچی بلند دارد که یکی از آن سرداب‌ها آب‌انباری ۴۰ پله است. گنبد آجری عظیم آن دوپوش است و در شمال و جنوب آن شبستان قرار دارد. محراب آن با مقرنس و کاشی‌های پرنقش و نگار تزیین شده است. هشت کتیبۀ کاشی با آیات قرآن قسمت‌های مختلف آن را تزیین کرده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، مسجد امام خمینی نام گرفته است.