محمدجواد ضرابیان: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
آهنگساز و نوازندهی ایرانی سنتور و [[پیانو]]. پس از گذراندن دورههای مقدماتی موسیقی، [[سنتور]] را در مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی سنتی نزد [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داريوش صفوت]] و موسيقی كلاسيک (هارمونی، اركستراسيون و كنترپوان) را نزد [[مسعودیه، محمدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش)|محمدتقی مسعوديه]] فراگرفت. او همچنين نوازندگی پيانو را نزد [[فرمان | آهنگساز و نوازندهی ایرانی سنتور و [[پیانو]]. پس از گذراندن دورههای مقدماتی موسیقی، [[سنتور]] را در مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی سنتی نزد [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داريوش صفوت]] و موسيقی كلاسيک (هارمونی، اركستراسيون و كنترپوان) را نزد [[مسعودیه، محمدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش)|محمدتقی مسعوديه]] فراگرفت. او همچنين نوازندگی پيانو را نزد [[بهبود، فرمان|فرمان بهبود]] یاد گرفته است. | ||
ضرابیان از اواسط دههی | ضرابیان از اواسط دههی 1360ش فعاليت گروهی خود را با گروه سماع، بهعنوان سرپرست و آهنگساز آغاز و به همراهی این گروه كنسرتهای بسياری را در داخل كشور اجرا كرده است. او در چهارمین دورهی جشنوارهی موسيقی فجر (1367ش) به عنوان سرپرست گروه سماع، در فنّ نوازندگی سنتور و آهنگسازی، موفق به دريافت مدال طلا و ديپلم افتخار شده است. | ||
ضرابیان در اجرا و ساخت تعدادی از آهنگهایش از [[ارکستر سمفونیک تهران]] و ارکستر سازهای ملی کمک گرفته. موسيقی ضرابیان بيشتر ملوديک است تا هارمونيک و از اركستراسيونی با تركيب متعادل سازهای ايرانی و غير ايرانی بهره میگيرد. محمدجواد ضرابيان هماكنون در كشور كانادا اقامت دارد. | ضرابیان در اجرا و ساخت تعدادی از آهنگهایش از [[ارکستر سمفونیک تهران]] و ارکستر سازهای ملی کمک گرفته. موسيقی ضرابیان بيشتر ملوديک است تا هارمونيک و از اركستراسيونی با تركيب متعادل سازهای ايرانی و غير ايرانی بهره میگيرد. محمدجواد ضرابيان هماكنون در كشور كانادا اقامت دارد. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
او چند کتاب در زمینهی موسیقی تألیف کرده است که از آن جمله به «''قطعاتی برای پيانو''» و «ق''طعاتی برای سنتور''» میتوان اشاره کرد. | او چند کتاب در زمینهی موسیقی تألیف کرده است که از آن جمله به «''قطعاتی برای پيانو''» و «ق''طعاتی برای سنتور''» میتوان اشاره کرد. | ||
تعدادی از آلبومهای موسیقی: ''عطر سوسن'' ([[افتخاری، علیرضا|علیرضا افتخاری]])، ''نسیم وصل'' ([[همایون شجریان]])، ''ناز نگاه'' (علیرضا افتخاری)، ''حدیث عشق'' (رضا رضایی)، ''شوق دوست'' (همایون شجریان)، ''زیباترین'' (علیرضا افتخاری)، ''صورتگر نقاش'' (علی جهاندار)، ''آینه و آه'' ([[سراج، سید حسام الدین | تعدادی از آلبومهای موسیقی: ''عطر سوسن'' ([[افتخاری، علیرضا|علیرضا افتخاری]])، ''نسیم وصل'' ([[همایون شجریان]])، ''ناز نگاه'' (علیرضا افتخاری)، ''حدیث عشق'' (رضا رضایی)، ''شوق دوست'' (همایون شجریان)، ''زیباترین'' (علیرضا افتخاری)، ''صورتگر نقاش'' (علی جهاندار)، ''آینه و آه'' ([[سراج، سید حسام الدین|حسامالدین سراج]])، ''با ستارهها'' (همایون شجریان)، ''خرقه سوخته'' (رضا رضایی) و ''طبیب دل'' (سیامک شجریان). | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۲
| محمدجواد ضرابیان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 11 اسفند 1329ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز و نوازندهی سنتور و پیانو |
| سبک | سنتی |
| آثار | عطر سوسن (علیرضا افتخاری)، نسیم وصل (همایون شجریان)، ناز نگاه (علیرضا افتخاری)، حدیث عشق (رضا رضایی)، شوق دوست (همایون شجریان)، زیباترین (علیرضا افتخاری) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | چهارمین دورهی جشنوارهی موسيقی فجر (1367) در فنّ نوازندگی سنتور و آهنگسازی |
محمدجواد ضرابيان (تهران 11 اسفند 1329ش- )
آهنگساز و نوازندهی ایرانی سنتور و پیانو. پس از گذراندن دورههای مقدماتی موسیقی، سنتور را در مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی سنتی نزد داريوش صفوت و موسيقی كلاسيک (هارمونی، اركستراسيون و كنترپوان) را نزد محمدتقی مسعوديه فراگرفت. او همچنين نوازندگی پيانو را نزد فرمان بهبود یاد گرفته است.
ضرابیان از اواسط دههی 1360ش فعاليت گروهی خود را با گروه سماع، بهعنوان سرپرست و آهنگساز آغاز و به همراهی این گروه كنسرتهای بسياری را در داخل كشور اجرا كرده است. او در چهارمین دورهی جشنوارهی موسيقی فجر (1367ش) به عنوان سرپرست گروه سماع، در فنّ نوازندگی سنتور و آهنگسازی، موفق به دريافت مدال طلا و ديپلم افتخار شده است.
ضرابیان در اجرا و ساخت تعدادی از آهنگهایش از ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر سازهای ملی کمک گرفته. موسيقی ضرابیان بيشتر ملوديک است تا هارمونيک و از اركستراسيونی با تركيب متعادل سازهای ايرانی و غير ايرانی بهره میگيرد. محمدجواد ضرابيان هماكنون در كشور كانادا اقامت دارد.
او چند کتاب در زمینهی موسیقی تألیف کرده است که از آن جمله به «قطعاتی برای پيانو» و «قطعاتی برای سنتور» میتوان اشاره کرد.
تعدادی از آلبومهای موسیقی: عطر سوسن (علیرضا افتخاری)، نسیم وصل (همایون شجریان)، ناز نگاه (علیرضا افتخاری)، حدیث عشق (رضا رضایی)، شوق دوست (همایون شجریان)، زیباترین (علیرضا افتخاری)، صورتگر نقاش (علی جهاندار)، آینه و آه (حسامالدین سراج)، با ستارهها (همایون شجریان)، خرقه سوخته (رضا رضایی) و طبیب دل (سیامک شجریان).