ظریف، هوشنگ (تهران ۱۳۱۷ش ): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سمت = عضویت در ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا از 1337، مدرس تار در هنرستان موسیقی ملی از 1342 تا 1358، تدریس در مراکزی چون دانشکدۀ موسیقی دانشگاه هنر و هنرستان موسیقی دختران | |سمت = عضویت در ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا از 1337، مدرس تار در هنرستان موسیقی ملی از 1342 تا 1358، تدریس در مراکزی چون دانشکدۀ موسیقی دانشگاه هنر و هنرستان موسیقی دختران | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =هم‌نوازی در آلبوم گلبانگ با صدای محمدرضا شجریان؛ آلبوم دشتی؛ تکنوازی تار و نت‌نویسی قطعه‌های چهار مضراب بیداد و چهار مضراب اصفهان | |آثار =هم‌نوازی در آلبوم گلبانگ با صدای محمدرضا شجریان؛ آلبوم دشتی؛ تکنوازی تار و نت‌نویسی قطعه‌های چهار مضراب بیداد و چهار مضراب اصفهان | ||
نت‌نگاری و ویرایش کتاب درباره استاد لطف‌الله مجد، اسد‌الله مجد، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش؛ از کتاب‌های دستور مقدماتی تار و سه تار؛ کتاب اول و دوم و سوم هنرستان موسیقی | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =موسیقی | |گروه مقاله =موسیقی | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده: | [[پرونده:هوشنگ ظریف.jpg|بندانگشتی|هوشنگ ظریف]] | ||
ظَریف، هوشنگ (تهران ۱۳۱۷ش- تهران 17 اسفند 1398ش)<br><p>تارنواز ایرانی. در هنرستان موسیقی ملی نزد موسی معروفی، روح‌الله خالقی، حسین تهرانی و ... به تحصیل پرداخت. پس از دریافت دیپلم تار، از ۱۳۳۷ به عضویت ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا، به رهبری حسین | |||
ظَریف، هوشنگ (تهران ۱۳۱۷ش- تهران 17 اسفند 1398ش)<br> | |||
[[پرونده:Zarif.jpg|بندانگشتی|هوشنگ ظریف]] | |||
<p>تارنواز ایرانی. در [[هنرستان موسیقی ملی]] نزد موسی معروفی، روح‌الله خالقی، حسین تهرانی و ... به تحصیل پرداخت. پس از دریافت دیپلم تار، از ۱۳۳۷ به عضویت ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا، به رهبری [[دهلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش )|حسین دهلوی]]، درآمد و با گروه‌های دیگری چون گروه سازهای ملی، به سرپرستی [[پایور، فرامرز (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸)|فرامرز پایور]]، و گروه تمبک نوازان، به سرپرستی [[حسین تهرانی]]، نیز همکاری می‌کرد. ظریف در برنامه‌های بسیاری در داخل و خارج از کشور تکنوازی و هم‌نوازی کرده است و از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۸ در هنرستان موسیقی ملی به تدریس تار اشتغال داشت. بسیاری از تارنوازان بنام امروز نزد او تعلیم دیده‌اند. ظریف در نخستین سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به اتریش مهاجرت کرد ولی پس از چند سال به ایران بازگشت و ضمن فعالیت‌های اجرایی، در مراکزی چون [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ موسیقی دانشگاه هنر]]، و هنرستان موسیقی دختران به تدریس پرداخت. او بیش از ۵٠ سال از عمرش را به آموزش موسیقی پرداخته است و رد پای پررنگی در تاریخ موسیقی ایران بر جای گذاشته و با بهره گیری از محضر استادانی چون [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبرخان شهنازی]]، [[خالقی، روح الله (کرمان ۱۲۸۵ـ سالزبورگ ۱۳۴۳ش)|روح‌الله خالقی]]، [[موسی]] و [[معروفی، جواد (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۷۲ش)|جواد معروفی]]، چنان مهارتی در نواختن «تار» کسب کرد که شاگردانش هر کدام چهره‌های تارنوازی شدند که از آن میان می‌توان به چهره‌هایی چون [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]]، [[طلایی، داریوش (دماوند ۱۳۳۱ش )|داریوش طلایی]]، [[طهماسبی، ارشد (الیگودرز ۱۳۳۶ش)|ارشد طهماسبی]] و [[حمید متبسم]] اشاره کرد.</p>ظریف به نواختن سه‌تار و تنبک نیز آشنایی کامل داشت و جهت تدوین متد نوازندگی تنبک با حسین تهرانی همکاری کرد که حاصل این همکاری دوکتاب با عنوان «آموزش تنبک» به چاپ رسیده است و در تصحیح ردیف‌های آوازی [[کریمی، محمود (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود کریمی]] استاد آواز ایران نیز کتابی با عنوان «ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران» چاپ شده است. از دیگر آثار او می توان به کتاب‌ها و مجموعه‌های صوتی زیر اشاره کرد: نت‌نگاری و ویرایش چهار کتاب درباره استاد [[مجد، لطف الله (تهران ۱۲۹۶ـ همان جا ۱۳۵۷ش)|لطف‌الله مجد]]، اسد‌الله مجد، [[شهناز، جلیل (اصفهان ۱۳۰۰ـ۱۳۹۲ش)|جلیل شهناز]]، [[شریف، فرهنگ (آمل ۱۳۱۲ش)|فرهنگ شریف]] و [[سرخوش، ابراهیم (تهران ۱۲۹۰ـ همان جا ۱۳۶۰ش)|ابراهیم سرخوش]]؛ از کتاب‌های دستور مقدماتی تار و [[سه تار]]؛ کتاب اول و دوم و سوم هنرستان موسیقی. ظریف در اوایل دهه‌ی 1370 موفق به دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد که معادل مدرک دکتراست. وی به دنبال ایست قلبی درگذشت.<p>ازجمله آثار منتشرشدۀ اوست: هم‌نوازی در آلبوم ''گلبانگ'' با صدای [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]، آلبوم ''دشتی ـ اصفهان''، تکنوازی تار، و نت‌نویسی قطعه‌های ''چهار مضراب بیداد''، ''چهار مضراب اصفهان'' و جزوۀ ''همساز شمارۀ ۸''.</p> | |||
<br><!--30001900--> | <br><!--30001900--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۶
| هوشنگ ظَریف | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1317ش |
| درگذشت | تهران 17 اسفند 1398ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان موسیقی ملی |
| شغل و تخصص اصلی | تارنواز |
| شغل و تخصص های دیگر | مدرس تار |
| آثار |
هم‌نوازی در آلبوم گلبانگ با صدای محمدرضا شجریان؛ آلبوم دشتی؛ تکنوازی تار و نت‌نویسی قطعه‌های چهار مضراب بیداد و چهار مضراب اصفهان نت‌نگاری و ویرایش کتاب درباره استاد لطف‌الله مجد، اسد‌الله مجد، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش؛ از کتاب‌های دستور مقدماتی تار و سه تار؛ کتاب اول و دوم و سوم هنرستان موسیقی |
| گروه مقاله | موسیقی |
ظَریف، هوشنگ (تهران ۱۳۱۷ش- تهران 17 اسفند 1398ش)
تارنواز ایرانی. در هنرستان موسیقی ملی نزد موسی معروفی، روح‌الله خالقی، حسین تهرانی و ... به تحصیل پرداخت. پس از دریافت دیپلم تار، از ۱۳۳۷ به عضویت ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا، به رهبری حسین دهلوی، درآمد و با گروه‌های دیگری چون گروه سازهای ملی، به سرپرستی فرامرز پایور، و گروه تمبک نوازان، به سرپرستی حسین تهرانی، نیز همکاری می‌کرد. ظریف در برنامه‌های بسیاری در داخل و خارج از کشور تکنوازی و هم‌نوازی کرده است و از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۸ در هنرستان موسیقی ملی به تدریس تار اشتغال داشت. بسیاری از تارنوازان بنام امروز نزد او تعلیم دیده‌اند. ظریف در نخستین سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به اتریش مهاجرت کرد ولی پس از چند سال به ایران بازگشت و ضمن فعالیت‌های اجرایی، در مراکزی چون دانشکدۀ موسیقی دانشگاه هنر، و هنرستان موسیقی دختران به تدریس پرداخت. او بیش از ۵٠ سال از عمرش را به آموزش موسیقی پرداخته است و رد پای پررنگی در تاریخ موسیقی ایران بر جای گذاشته و با بهره گیری از محضر استادانی چون علی‌اکبرخان شهنازی، روح‌الله خالقی، موسی و جواد معروفی، چنان مهارتی در نواختن «تار» کسب کرد که شاگردانش هر کدام چهره‌های تارنوازی شدند که از آن میان می‌توان به چهره‌هایی چون حسین علیزاده، داریوش طلایی، ارشد طهماسبی و حمید متبسم اشاره کرد.
ظریف به نواختن سه‌تار و تنبک نیز آشنایی کامل داشت و جهت تدوین متد نوازندگی تنبک با حسین تهرانی همکاری کرد که حاصل این همکاری دوکتاب با عنوان «آموزش تنبک» به چاپ رسیده است و در تصحیح ردیف‌های آوازی محمود کریمی استاد آواز ایران نیز کتابی با عنوان «ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران» چاپ شده است. از دیگر آثار او می توان به کتاب‌ها و مجموعه‌های صوتی زیر اشاره کرد: نت‌نگاری و ویرایش چهار کتاب درباره استاد لطف‌الله مجد، اسد‌الله مجد، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش؛ از کتاب‌های دستور مقدماتی تار و سه تار؛ کتاب اول و دوم و سوم هنرستان موسیقی. ظریف در اوایل دهه‌ی 1370 موفق به دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد که معادل مدرک دکتراست. وی به دنبال ایست قلبی درگذشت.
ازجمله آثار منتشرشدۀ اوست: هم‌نوازی در آلبوم گلبانگ با صدای محمدرضا شجریان، آلبوم دشتی ـ اصفهان، تکنوازی تار، و نت‌نویسی قطعه‌های چهار مضراب بیداد، چهار مضراب اصفهان و جزوۀ همساز شمارۀ ۸.