سامارا، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
(با نام سابقِ کویْ‌بیشِف<ref>Kuibyshev | (با نام سابقِ کویْ‌بیشِف<ref>Kuibyshev | ||
</ref>) مرکز و رودبندر [[سامارا، استان|استان سامارا]]، در غرب مرکزی فدراسیون [[روسیه]]، با ۱,۱۴۶,۸۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). کنار رود [[ولگا]]<ref>River Volga </ref> و [[راه آهن سراسری سیبری|خط آهن اصلی سراسری سیبری]]<ref>Trans-Siberian Railway</ref> و در ۸۲۰کیلومتری جنوب شرقی [[مسکو، شهر|مسکو]]<ref>Moscow</ref> قرار دارد. از مراکز مهم صنعتی، با صنایع سنگین (تولید وسایط نقلیه، واگن‌های ریل‌دار) و سبک، تولید مواد شیمیایی، پالایش نفت، و عمل‌آوری چوب است. در ۱۵۸۶ به‌صورت دژ بنا شد، سپس در ۱۶۸۸ به شهر، و در ۱۸۵۱ به مرکز استان تبدیل شد. در ۱۹۱۸ مقرّ کمیتۀ ضدبلشویکی نمایندگان مجمع مؤسسان<ref>anti-Bolshevik Committee of Members of the Constituent Assembly</ref> بود. از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳ پایتخت موقت شوروی بود و بسیاری از ادارات دولتی شوروی و نمایندگی‌های خارجی در [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> به این شهر منتقل شدند. سامارا دارای چندین نهاد آموزش عالی و یک سالن تئاتر (تأسیس در ۱۸۵۱) است. در ۱۹۳۵ نام آن به افتخار کوی‌بیشف، سیاستمدار اهل شوروی، تغییر کرد، اما پس از سقوط [[کمونیسم]]، نام اصلی خود را بازیافت. توسعۀ صنعتی سامارا از اواخر قرن ۱۹ آغاز و به مرکز تجارت آرد و غلات تبدیل شد. صنعت فلزکاری آن به دوران [[جنگ جهانی اول]] بازمی‌گردد. توسعۀ سریع صنعتی این شهر از دهۀ ۱۹۳۰ و به‌ویژه در جنگ جهانی دوم آغاز شد؛ در آن زمان، بسیاری از کارخانه‌ها از غرب به این محل انتقال یافتند. احداث سد بزرگ ولگا در دهۀ ۱۹۵۰ بر گسترش صنعتی شهر افزوده است؛ این سد دریای کوی‌بیشف<ref>Kuibyshev Sea</ref> را، دریاچه‌ای مصنوعی به طول تقریباً ۴۸۰ کیلومتر، ایجاد کرده است. | </ref>) مرکز و رودبندر [[سامارا، استان|استان سامارا]]، در غرب مرکزی فدراسیون [[روسیه]]، با ۱,۱۴۶,۸۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). کنار رود [[ولگا]]<ref>River Volga </ref> و [[راه آهن سراسری سیبری|خط آهن اصلی سراسری سیبری]]<ref>Trans-Siberian Railway</ref> و در ۸۲۰کیلومتری جنوب شرقی [[مسکو، شهر|مسکو]]<ref>Moscow</ref> قرار دارد. از مراکز مهم صنعتی، با صنایع سنگین (تولید وسایط نقلیه، واگن‌های ریل‌دار) و سبک، تولید مواد شیمیایی، پالایش نفت، و عمل‌آوری چوب است. در ۱۵۸۶ به‌صورت دژ بنا شد، سپس در ۱۶۸۸ به شهر، و در ۱۸۵۱ به مرکز استان تبدیل شد. در ۱۹۱۸ مقرّ کمیتۀ ضدبلشویکی نمایندگان مجمع مؤسسان<ref>anti-Bolshevik Committee of Members of the Constituent Assembly</ref> بود. از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳ پایتخت موقت شوروی بود و بسیاری از ادارات دولتی شوروی و نمایندگی‌های خارجی در [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> به این شهر منتقل شدند. سامارا دارای چندین نهاد آموزش عالی و یک سالن تئاتر (تأسیس در ۱۸۵۱) است. در ۱۹۳۵ نام آن به افتخار کوی‌بیشف، سیاستمدار اهل شوروی، تغییر کرد، اما پس از سقوط [[کمونیسم]]، نام اصلی خود را بازیافت. توسعۀ صنعتی سامارا از اواخر قرن ۱۹ آغاز و به مرکز تجارت آرد و غلات تبدیل شد. صنعت فلزکاری آن به دوران [[جنگ جهانی اول]]<ref>World War I</ref> بازمی‌گردد. توسعۀ سریع صنعتی این شهر از دهۀ ۱۹۳۰ و به‌ویژه در جنگ جهانی دوم آغاز شد؛ در آن زمان، بسیاری از کارخانه‌ها از غرب به این محل انتقال یافتند. احداث سد بزرگ ولگا در دهۀ ۱۹۵۰ بر گسترش صنعتی شهر افزوده است؛ این سد دریای کوی‌بیشف<ref>Kuibyshev Sea</ref> را، دریاچه‌ای مصنوعی به طول تقریباً ۴۸۰ کیلومتر، ایجاد کرده است. | ||
| | ||
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۰
| سامارا، شهر | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | سامارا |
| نام لاتین | Samara |
| جمعیت | 1,146,800 نفر |
| موقعیت | غرب مرکزی فدراسیون روسیه |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع سنگین (تولید وسایط نقلیه، واگن‌های ریل‌دار) و سبک، تولید مواد شیمیایی، پالایش نفت و عمل‌آوری چوب |
| برخی بناهای مهم | سالن تئاتر (تأسیس در 1851) |
| استان یا ایالت | سامارا |
سامارا، شهر (Samara)
(با نام سابقِ کویْ‌بیشِف[۱]) مرکز و رودبندر استان سامارا، در غرب مرکزی فدراسیون روسیه، با ۱,۱۴۶,۸۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). کنار رود ولگا[۲] و خط آهن اصلی سراسری سیبری[۳] و در ۸۲۰کیلومتری جنوب شرقی مسکو[۴] قرار دارد. از مراکز مهم صنعتی، با صنایع سنگین (تولید وسایط نقلیه، واگن‌های ریل‌دار) و سبک، تولید مواد شیمیایی، پالایش نفت، و عمل‌آوری چوب است. در ۱۵۸۶ به‌صورت دژ بنا شد، سپس در ۱۶۸۸ به شهر، و در ۱۸۵۱ به مرکز استان تبدیل شد. در ۱۹۱۸ مقرّ کمیتۀ ضدبلشویکی نمایندگان مجمع مؤسسان[۵] بود. از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳ پایتخت موقت شوروی بود و بسیاری از ادارات دولتی شوروی و نمایندگی‌های خارجی در جنگ جهانی دوم[۶] به این شهر منتقل شدند. سامارا دارای چندین نهاد آموزش عالی و یک سالن تئاتر (تأسیس در ۱۸۵۱) است. در ۱۹۳۵ نام آن به افتخار کوی‌بیشف، سیاستمدار اهل شوروی، تغییر کرد، اما پس از سقوط کمونیسم، نام اصلی خود را بازیافت. توسعۀ صنعتی سامارا از اواخر قرن ۱۹ آغاز و به مرکز تجارت آرد و غلات تبدیل شد. صنعت فلزکاری آن به دوران جنگ جهانی اول[۷] بازمی‌گردد. توسعۀ سریع صنعتی این شهر از دهۀ ۱۹۳۰ و به‌ویژه در جنگ جهانی دوم آغاز شد؛ در آن زمان، بسیاری از کارخانه‌ها از غرب به این محل انتقال یافتند. احداث سد بزرگ ولگا در دهۀ ۱۹۵۰ بر گسترش صنعتی شهر افزوده است؛ این سد دریای کوی‌بیشف[۸] را، دریاچه‌ای مصنوعی به طول تقریباً ۴۸۰ کیلومتر، ایجاد کرده است.