آدونت

آدوِنْت (Advent)
(از واژۀ لاتین adventus، به‌معنی رجعت یا «آمدن») در تقویم مسیحی، مبتنی‌بر وقایع زندگی عیسی مسیح. آغاز مراسم پیش از روز کریسمس (ولادت او) و چهار یکشنبه قبل از آن در یکشنبۀ آدونت است؛ تاریخ آن برحسب این‌که کریسمس به کدام روز هفته بیفتد تفاوت می‌کند. کلیساها حلقۀ گلی از شاخ و برگ راج، موسوم به حلقۀ گل آدونت، با چهار شمع در پیرامون و یک شمع در مرکز آن تهیه و هر هفته یک شمع و شمع اصلی را در روز کریسمس روشن می‌کنند. بسیاری از خانواده‌ها تقویم‌هایی به‌شکل ویژه، مخصوص آدونت دارند با درهای کوچکی که در آن تعبیه شده است و هر روز تا فرا رسیدن کریسمس یکی از آن‌ها را باز می‌کنند. پشت هر در صحنه‌ای از کریسمس به تصویر درآمده است و روز کریسمس آخرین در باز می‌شود. در ایام آدونت پارچۀ سبز روی سکوی محراب کلیسا را برمی‌دارند و پارچۀ ارغوانی پهن می‌کنند که نشانۀ ایام استقبال و استغفار است. با خواندن سرودهای آدونت مسیحیان به پیشباز میلاد عیسی می‌روند. نزدیک کریسمس، برنامه‌های سرودخوانی ترتیب می‌دهند و کودکان، در بسیاری از مدارس، نمایش میلاد اجرا می‌کنند که دربارۀ ولادت عیسی است. گاه در گذشته سخت‌گیری در برگزاری مراسم آدونت تقریباً همانند برگزاری لِنت بود؛ روزه‌گرفتن در آن الزامی و جشن و سرور ممنوع بود. جز در کلیسای ارتُدوکس، که سالش از روز اول سپتامبر (سال نوِ عرفی بیزانسی) آغاز می‌شود، از قرن ۶م، آدونت آغاز سال کلیسا بوده است.

 

---