آذرباد ایمیدان
آذرباد ایمیدان Azarbad (Adurbad) Emedan
(آذرباد پسر امید، در پهلوی Ādurbād ī Ēmēdān) پیشوای بهدینان در قرن ۳ق (۹م) و آخرین تدوینکنندۀ کتاب دینکرد. از زندگی وی اطلاع دقیقی در دست نیست. آذرباد در کتاب بندهش همعصر زادسپرم، مؤلّف کتاب گزیدههای زادسپرم، که در قرن ۳ق میزیسته، بهشمار آمده است. آذرباد در کتاب دینکرد از خود به روایت اول شخص یاد میکند و سرگذشت تدوین مطالب دینکرد را درست همانند تدوین کتاب اوستا میداند و آن را الهام خدا به زردشت میشمارد که نسل به نسل، با وجود مصائب گوناگون، بدو رسیده و او مطالب پراکنده را گردآورده و آن را دینکرد هزار فصل نامیده است. مسعودی در التنبیه و الاشراف از موبدی به نام انماذ (به جای ایماد= ایمید، امید) پسر اَشَوهشت نام میبرد که همعصر وی، (یعنی سال تألیف کتاب التنبیه و الاشراف، ۳۴۵ق)، بوده است. اگر آذرباد پسر این ایمید بوده، بنابراین بایستی در قرن ۴ق (۱۰م) زیسته باشد.