آرام، غلام عباس (یزد ۱۲۸۲ـ۱۳۶۳ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آرام، غلامعباس (یزد ۱۲۸۲ـ۱۳۶۳ش) Aram, Gholam Abbas

غلام عباس آرام
زادروز یزد ۱۲۸۲ش
درگذشت ۱۳۶۳ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
گروه مقاله تاریخ ایران
غلامعباس آرام

دولتمرد ایرانی. آرام که ابتدا ملا علیرضای چای‌فروش نام داشت، از مبلّغان بهائیت یزد بود، ولی بعداً آن را ترک کرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه برای ادامۀ‌ تحصیل راهی هندوستان شد و در کنار تحصیل، در تجارت‌خانۀ اصفهانی و نیز روزنامۀ حبل‌المتین کار کرد. در ۱۳۰۲ش به استخدام وزارت امورخارجه درآمد و تا ۱۳۳۰ش در سِمت‌های گوناگون سیاسی در کلکته، لندن و واشینگتن خدمت کرد. در دورۀ نخست‌وزیری دکتر محمد مصدق به تهران فراخوانده شد و به‌سبب شایعاتی که دربارۀ روابطش با انگلستان بر سر زبان‌ها بود، از کار برکنار شد. از اواخر ۱۳۳۱ش مجدد به کار دعوت شد. در ۱۳۳۲ـ۱۳۳۵ش وزیرمختار ایران در واشینگتن و در ۱۳۳۶ش سفیر ایران در توکیو و تایپه بود. در ۱۳۳۸ش با حکم دکتر منوچهر اقبال، نخست‌وزیر وقت، وزیر امورخارجه و سال بعد سفیر ایران در عراق شد. از ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ش در چند دولت‌ وزیر امورخارجه بود و سپس سفیر ایران در لندن (۱۳۴۵ـ۱۳۵۰ش) و چین (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳‌ش) شد. پس از بازنشستگی، از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷‌ش سناتور انتصابی تهران بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی کوتاه زندانی شد. آرام عضو لژهای فراماسونری ستارۀ سحر و کیوان بود.