آرامگاه داریوش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

Tomb of Darius

آرامگاه داریوش


بنای آرامگاهِ داریوش هخامنشی، در نقش رستم، کنده شده بر شیب تند صخره‌ای دیوار‌مانند در ارتفاع ۳۸متری از سطح زمین، با ایوانی به عرض ۵۷/۸ متر، ورودی ۴۰/۱ متری، و چهار ستون با سرستون‌های کلّه‌گاوی. بنای این آرامگاه که شباهت آن به کاخ داریوش، تَچَر، مشهود است، از دور صلیبی را مانَد که گمان می‌رود در سنت آریایی‌ها ویژگی نمادین داشته است. در ورودی به راهرویی باز می‌شود که دو اتاق در سمت چپ و اتاقی در سمت روبه‌روی در ورودی دارد. در این آرامگاه، جز گور داریوش، گورهایی دیگر نیز هست که احتمالاً گور کسان درجه اول داریوش بوده است. در سنگ‌نگاره بالای سردر آرامگاه، اریکه داریوش را بر دوش ۳۰ نماینده ساتراپی‌های امپراتوری، ملازمان شاه و تمثالِ اهورامزدا که داریوش دست به سویش دراز کرده، نقش شده است.