آرگزی، تودور

تودور آرگزی Tudor Arghezi
زادروز	بخارست ۱۸۸۰م
درگذشت	۱۹۶۷م
ملیت	رومانیایی
شغل و تخصص اصلی	شاعر و نویسنده
شغل و تخصص های دیگر	روزنامه نگار
آثار	دفتر شعر حرف های سفارشی (۱۹۲۷م)؛ رمان دروازه سیاه (۱۹۳۰)؛ گورستان بشارت (۱۹۳۶)
گروه مقاله	ادبیات غرب

تودور آرگزی

آرگِزی، تودور (۱۸۸۰ـ۱۹۶۷)(Arghezi, Tudor)

(نام اصلی: یان تئودورِسکو) شاعر، رساله‌نویس، مقاله‌نویس، و رمان‌نویس رومانیایی. تجربه‌های دوران راهبگی و سال‌هایی که به‌سبب نگارش آثار سیاسی در زندان گذرانید، الهام‌بخش اشعار و رمان‌هایش شدند. پس از انتشار دو مجموعه شعرش با نام‌های ۱۹۰۷‌ (۱۹۵۵م) و چکامه برای انسان (۱۹۵۶م) در ردیف نویسندگان طراز اول قرار گرفت. آرگزی در بخارست متولد شد، نخستین اشعارش را ماچدونسکی منتشر کرد (۱۸۹۶م). سه سال بعد در سلکِ راهبان درآمد، اما دوباره به نویسندگی روی آورد و در ۱۹۰۴م همکاری با مجلۀ جدیدی با نام لینیا درِئاپتا را آغاز کرد. او با مجلۀ نقد ویاتا سوسیالا و مجلۀ خودش، کرونیکا، به نویسنده‌ای پرشور و اهل مجادله مشهور شد. در ۱۹۱۸م به‌سبب همکاری با روزنامه‌ای که تحت نظارت آلمانی‌ها انتشار می‌یافت به زندان افتاد. بار دیگر طی جنگ جهانی دوم، با انتشار جزوه‌ای که در آن به سفیر آلمان تاخته بود، زندانی شد. او پس از جنگ، درپی فعالیت ادبی مختصری، از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۴م سکوت پیشه کرد. آرگزی پس از انتشار دفتر شعرش، حرف‌های سفارشی (۱۹۲۷م)، مشهور شد؛ شعرهای این دفتر اضطراب روحی را به نمایش می‌گذارد که در جست‌وجوی خداست. این شعرها همچنین احساس نزدیکی و همدردی شاعر با زمین و روستاییان را تصویر می‌کنند. رمان شمایل‌های چوبی (۱۹۳۰م) برگرفته از تجربه‌های او در مقام راهب است، در حالی‌که تجربه‌های دوران حبسش الهام‌بخش او در نوشتن رمان دروازۀ سیاه (۱۹۳۰م) و دفتر اشعارش، گل‌های کپک (۱۹۳۱م)، بودند. درپی انتشار رمان طنزآمیز طرح‌هایی از سرزمین کوتی (۱۹۳۳م)، چشمان مادونا (۱۹۳۴م) و گورستان بشارت (۱۹۳۶م) را نوشت. آرگزی در اشعار کتاب کوچک شب (۱۹۳۵م) و رقص‌های دوری (۱۹۳۹م)، شگفتی‌های طبیعت از دید کودکی را بازگو می‌کند؛ به همین سبب، این اشعار غالباً کودکانه می‌نمایند.

 

---