آشتیانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آشتیانی (Ashtianian)


از گویش‌های مرکزی ایران در آشتیان. این گویش با وفسی و آمُره‌یی قرابت دارد. امروزه این گویش به دلیل رسوخ زبان فارسی در آن، گویشوران بسیار کمی دارد. آثار مکتوبی به آشتیانی در دست است که از جملۀ آن‌ها اشعار میرزا محمدعلی بلبل آشتیانی، مستوفی صفویان در اصفهان و نیز اشعار استاد محمدحسین کفشدوز آشتیانی، دوست و هم‌قلم بلبل را می‌توان نام برد.

در گویش آشتیانی جنس مؤنث مختوم به aـ حفظ شده است، شمار جمع با پسوند gal ساخته می‌شود، برخی از واژگان آشتیانی: esba (سگ)، ye (یک)، و zeniya (زن).