آنتیوخوس سوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آنتیوخوس سوم (ح ۲۴۱ـ۱۸۷پ‌م)(Antiochus III)

آنْتيوخوس سوم

(یا: آنتیوخوس کبیر) پادشاه سلوکی (۲۲۳ـ۱۸۷پ‌م). به سبب اعادۀ امپراتوری سلوکیان[۱]، طی ۲۵ سال نبردِ بی‌وقفه از غرب آسیای صغیر تا افغانستان، به «کبیر» ملقب شد. سرانجام، به رغم شکست در رافیه[۲]، لبنان[۳] و فلسطین را از مصر جدا کرد (۲۰۱پ‌م). بلندپروازی‌های او در غرب، که به تصرف متصرفات بَطالَسِه[۴] در جنوب غربی آناتولی[۵] و ادعای مالکیت سلوکیان بر تراس (تراکیه)[۶] انجامید، او را با جمهوری روم رو در رو قرار داد. به یونان حمله برد، ولی در ترموپیل[۷] شکست خورد و به آسیای صغیر عقب‌نشینی کرد، اما بار دیگر در ماگنِسیا[۸] شکست خورد (۱۹۰پ‌م). برطبق پیمان اَپامیه[۹] (۱۸۸پ‌م) همۀ متصرفاتش در آناتولی، به استثنای پامفیلیا[۱۰] و کیلیکیا[۱۱]، را واگذار کرد. پس از غارت معبدی در جنوب غربی ایران، بر اثر شدت جراحت درگذشت.




  1. Seleucids
  2. Raphia
  3. Lebanon
  4. Ptolemaic
  5. Anatolia
  6. Thrace
  7. Thermopylae
  8. Magnesia
  9. Treaty of Apamea
  10. Pamphylia
  11. Cilicia