ابدال اصفهانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَبدالِ اِصفَهانی ( ـ۹۳۰ق)

(متخلص به اسیر) شاعر ایرانی. در اصفهان پیشۀ عطاری داشت. بر اثر دلباختگی به جوانی زیباروی گرفتار آشفتگی روانی شد و به قلندران پیوست. سه سال در اصفهان و پنج سال در تبریز بدین‌گونه روزگار گذراند، اما سرانجام توبه کرد. با سام میرزا صفوی دوستی داشت.