ابدوس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَبدوس (Abdus)

خواجه‌ی پرنفوذ دربار اردوان سوم (اشک هیجدهم) که همراه سینناکِس (یکی از مردان بلندپایه‌ی ایرانی) از سوی گروهی ناراضی از بزرگان ایران در سال ۳۶م برای تحریک تیبِریوس (امپراتور روم) بر ضد اردوان سوم به رم رفت. ابدوس و سینناکس با یادآوری این نکته که شاهزادگان اشکانی یا به قتل رسیده‌اند، یا هنوز خردسالند، به امپراتور گفت اگر فرهاد، پسر فرهاد چهارم، را که در دربار امپراتوری می‌زیست به مرزهای ایران گسیل دارد، همه‌ی مردم ایران به پشتیبانی از او برخواهند خاست. تیبریوس که به سبب نامه‌ی تند اردوان در پی فرصتی مناسب بود، بلافاصله فرهاد را با تجهیزات به کرانه‌ی فرات فرستاد.

اردوان پس از آگاهی از این دسیسه، برای این‌که دشمنانش پی به آگاهی او از جریان نبرند، سینناکس را سرگرم کارهای دولتی متعدد کرد تا فرصت توطئه نیابد و ابدوس را به گونه‌ای مسموم کرد که دچار مرگی تدریجی شود.