ابلوموف
اُبْلوموف (Oblomov)
رمانی از ایوان گُنچاروف، به زبان روسی، منتشرشده در ۱۸۵۸. ابلوموف، زمین‌دار ساکن در سن‌پترزبورگ، دچار نوعی تنبلی حاد، تا سرحد بیماری، است. استولتس[۱]، دوست آلمانی‌تبار ابلوموف، طرحی درمی‌اندازد و او را با خانواده‌ای از دوستانش آشنا می‌کند. ابلوموف به اُلگا[۲]، دختر خانواده دل می‌بندد و دختر نیز که براثر القائات استولتس از پیش آماده شده، متقابلاً از او خوشش می‌آید. اما اُلگا که نمی‌تواند ابلوموف را با عیب‌هایش بپذیرد، می‌کوشد او را از این وضعیت نجات دهد. ابلوموف می‌رنجد و با زنی از موجرانش ازدواج می‌کند. اُلگا نیز به همسری استولتس درمی‌آید. شخصیت ابلوموف، پس از مقالۀ دابرولیوبوف[۳]، «ابلوموفیسم چیست؟[۴]»، به چهره‌ای نمونه‌وار در فرهنگ روسی بدل شد.