ابن ابی توبه، ابوالقاسم (مرو ۴۶۶ـ۵۳۰ق)
| ابوالقاسم بن ابی توبه | |
|---|---|
| زادروز |
مرو ۴۶۶ق |
| درگذشت | ۵۳۰ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
ابن ابی تُوَبه، ابوالقاسم (مرو ۴۶۶ـ۵۳۰ق)
از شاعران عصر سلجوقی و وزیر سلطان سنجر. در علوم عقلی و نقلی خصوصاً فقه شافعی و حکمت و استیفا و سیاقت مهارتی کامل یافت. سپس درس و مدرسه را رها کرد و متصدی آشپزخانه و اصطبل شاهی شد. در دورۀ وزارت ابونصر کاشی سمت استیفا (حساب‌رسی) داشت و پس از قتل ابونصر، سنجر به او وزارت داد اما چون از عهدۀ وزارت برنیامد، عزل شد و مجدداً به شغل استیفا و اشراف (اطلاعات) پرداخت. اختلاف او با امیر ضیاءالدین جوهر که از نزدیکان دولت سلجوقی بود، سبب دستگیری و سپس قتل ابن ابی توبه و پسرش شمس‌الدین علی، گردید. ابن ابی توبه شاعر و ممدوح بعضی از شاعران هم‌عصرش بود و ابن سهلان ساوجی کتاب بصائر النصیریه را به نام وی نوشته است.