ابن سریج

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن سُرَیج (مکه ح ۱۳ـ ح ۱۰۸ق)

خواننده، نوازنده، و آهنگ‌ساز ایرانی‌تبار. پدرش ترک بود و ابن سریج نخستین کسی بود که بربط‌زدن را از ایرانیان آموخت و بربط (عود) او از جنس بربط (عود)های ساخت ایرانی، مشهور به «عودالفارسی» بود. در جریان مرمّت خانۀ کعبه با موسیقی ایرانی آشنا شد. تا ۴۰سالگی گمنام زیست و با دو نوحه به‌شهرت رسید؛ یکی نوحۀ کشتار مدنیان به دست مسلم بن عقبه و دیگر نوحۀ شهدای کربلا که به درخواست سکینه بنت‌الحسین (ع) سرود. او در حین خواندن، نوعی چوبدستی میزانه را برای حفظ وزن و ضرب بر زمین می‌کوبید. ابراهیم موصلی صدای او را زنانه توصیف کرده است. ابن سریج آوازهای عربی را با آهنگ‌های ایرانی اجرا می‌کرد و در خوانندگی با اشعار عمر ‌بن ‌ربیعه، شاعر عرب، مشهور شد.