ابن سیده، ابوالحسن علی (مرسیه ۳۹۸ـ دانیه ۴۵۸ق)
ابوالحسن علی بن سیده | |
---|---|
زادروز |
مرسیه ۳۹۸ق |
درگذشت | دانیه ۴۵۸ق |
ملیت | اندلسی |
شغل و تخصص اصلی | ادیب و لغتنامهنویس |
آثار | لغتنامههای المحکم و المحیط الاعظم، و المخصّص |
گروه مقاله | ادبیات عرب |
ابن سیده، ابوالحسن علی (مرسیه ۳۹۸ـ دانیه ۴۵۸ق)
(ابوالحسن علی بن اسماعیل، معروف به ابن سیده) ادیب، لغتنامهنویس اندلسی. در زمینههای مختلف همچون شعر، ادب، و تاریخ اطلاعات وسیعی داشت، اما شهرت وی بیشتر به سبب علم لغت اوست. ابن سیده مانند پدرش نابینا بود. در ۶سالگی قرآن را حفظ کرد. پدرش نیز لغتشناس و نحوی معروف بود. پس از کسب علم از محضر پدرش، نزد علمای عصر خود به فراگیری علوم نحو، لغت، فقه، و حدیث پرداخت. ابن سیده پس از پایان تحصیلاتش به دانیه رفت و به خدمت مجاهد عامری (حک: ۴۰۸ـ۴۳۶ق) درآمد و به امر وی دو لغتنامه به نامهای المحکم و المحیط الاعظم، و المخصّص را تألیف کرد. وی در زمینه منطق نیز اثری نگاشت. کتاب المحکم او بر نظام کتاب العین خلیل بن احمد مبتنی است. این اثر در ۶ جلد در سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۲ق به چاپ رسید. کتاب المخصص نیز لغتنامهای موضوعی است که ترتیب واژههای آن برحسب موضوعات و معانی است. اثر دیگر وی شرح مشکل شعر متنبی است که به بررسی لغوی، نحوی، و عروضی ابیاتی از متنبی پرداخته و آنها را شرح داده است. نیز تنها اثر خطی که از او برجا مانده «ارجوزه»ای است، که در بخشی از آن به شرح زندگی خود و ذکر نام استادان خویش و کتابهایی که خوانده پرداخته است.