ابن پقودا، بحیا بن یوسف (قرن ۱۱م)
| ابن پقودا | |
|---|---|
| ملیت | اسپانیایی |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
| شغل و تخصص های دیگر | فقیه یهودی |
| آثار | الهدایة اِلی فَرایِضِ‌القُلوب (۱۰۸۰م) |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |
ابن پَقودا، بَحیا (بَحْیَة) بِن یوسف (قرن ۱۱م)
فیلسوف و فقیه یهودی اسپانیایی. در سرقسطه یا ساراگوسا[۱] در اسپانیا می‌زیست و حاکم شرع یهود بود. اشعاری در آداب عبادت سروده، اما مشهورترین اثرش کتابی است به عربی در اخلاق یهودی با نام الهدایة اِلی فَرایِضِ‌القُلوب (۱۰۸۰م) که در قرن ۱۲م یهودا بن شموئیل ابن تیبون، طبیب و مترجم، آن را با عنوان حووت‌ها ـ لِواووت به عبری برگرداند. ابن پقودا در این کتاب، اصول دین یهود[۲] و ارزش‌های اخلاقی[۳] یهودیان را نظام داد، و اعلام کرد که جوهر دین، اقرار به‌وجود خداوند در مقام معمار و مدبّر عالم است. او عشق قلبی به خداوند را با ارزش‌تر از شناخت عقلی او می‌دانست و مخالف تشبیه یا انسان‌وارگی[۴]، یعنی قائل‌شدن به صفات و صورت انسانی برای او، بود. کتاب بحیا آکنده از نقل قول‌هایی از فیلسوفان غیریهود و بیانگر تسلط وی بر آثار علمی و فلسفی اسلامی است.