ابوالحسن عراقی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوالحسن عِراقی ( - غزنه ۴۲۹ق)

دبیر، سپاهی و شاعر ایرانی. در دستگاه دیوانی غزنویان خدمت می‌کرد و در پادشاهی مسعود اول کاتب و دبیر خاص پادشاه بود. در ۴۲۷ق به سالاری کردان و عربان سپاه غزنه برگزیده شد. سرانجام مسعود وی را از کارها برکنار و خانه‌نشین کرد. او کاریز مشهد را دوباره روان و کاروان‌سرایی نیز در آن‌جا بنا کرده بود. ابوالحسن شعر نیز می‌گفت و از سروده‌هایش دو بیت در ترجمان البلاغه آمده است.